When it’s Raining it’s raining

Mestia, stad in het noordwesten van Georgië, in de kaukasus, uitzicht op mount Ushba en liggend in 1 van de meest bijzondere regio’s van Georgië, Svaneti.
Met een eigen taal, oude gebruiken en tradities en geweldige uitzichten.

Er staat op het programma dat we vandaag het museum bezoeken, de kabelbaan, svan towers gaan bekijken en chalaadi gletscher beklimmen, maar helaas is het slecht weer. De regen komt hier met bakken uit de lucht, het is grauw en grijs en de zo mooie uitzichten zijn helemaal weg door d laaghangende bewolking.
Wat een domper!

We ontbijten vroeg en gaan eerst naar het museum. Dat is in ieder geval fijn om te doen vandaag.
In het museum is een collectie van de oude svaneten te zien. Er zijn relikwieën van meer dan 2000 jaar oud in wonderbaarlijk goede staat en er wordt uitleg gegeven over de Svaneten of vroeger ook wel Soanes genoemd.
Het bergvolk van hier had in vroegere tijden een perfect oog voor detail dat terug te vinden is in de games, bijlen en wapens, maar ook in de kleding, accessoires en eetgerei.
Prachtig om te zien.

Na het museum wordt het lastig, het regent nog steeds onveranderd hard en de stoeltjeslift die ons naar het uitzichtpunt boven op de berg zou brengen, is gesloten.
We besluiten dan maar even in Mestia zelf rond te kijken en wandelen door de straten. Het os duidelijk dat het toerisme hier de boventoon voert, er zijn kleine supermarkten, om de 2meter restaurants en souvenirshops.
We halen wat kleine dingen en gaan dan in een van de restaurants buiten op het terras zitten. Brrrr wat koud, het is ongeveer 16 graden, dus een erg goede keuze was het niet aangezien alle dekentjes al in gebruik zijn. Het eten is er wel weer prima en de jongens vertellen dat ze het wel prima vinden om een dag niets te doen.

Wat e nog wel kunnen doen is Heshkili huts bezoeken, initieel onze slaapplaats voor deze nachten, maar helaas afgezegd door de eigenaar ivm een electronicaketen music festival.
Voor Heskili moeten we verder de bergen in over een onverhard pad. Als je niet weet dat het bestaat, kun je het niet vinden. Het brengt ons naar een open plek op een richel en waarschijnlijk geeft het bij mooi weer een spectaculair uitzicht.
Het is een soort kamp, met name voor de vele (professionele) wandelaars en klimmers in dot gebied en behalve de basisvoorzieningen, biedt het niet veel.

Even na 16.00 komen we terug in guesthouse nino en lezen wat en relaxen.
Morgen hopen we op beter weer en zullen we Ushguli bezoeken.

In de avond piept daar ineens de zon even tevoorschijn en maakt onze wandeling naar het restaurant wel erg aangenaam....
Wauw, wa is het hier mooi, de komende dagen wordt zeker nog genieten!