Ijskoud

Vandaag is alweer de laatste volle dag in de regio Svaneti. Voor de laatste dagen hadden we steeds een gletsjer gepland staan, maar door het slechte weer op vrijdag en de zware dag op zaterdag (en Finn die echt niet te motiveren was om nog eens een stuk te klimmen) hadden we nog steeds geen gletsjer van dichtbij gezien.

Vandaag staat een wandeling naar mount Ushba op het programma, inclusief waterval én gletsjer.
Een wandeltocht van 7km
We vertrekken al rond 9.45 in de morgen, al staat er maar zo’n 4 uur voor de wandeling.
Het weer is namelijk opnieuw niet gunstig, het regent sinds de nacht en de voorspelling is dat het tot 14.00 nog het meest droog zal zijn.
Na 20km rijden komen we aan bij een parkeerplaats. Op de boren kunnen we lezen dat de gletsjer 9km wandelen is. Dat is even slikken... 9km heen en weer terug, dat is wel erg ver voor vandaag in de regen.
We overleggen samen wat we het beste kunnen doen, proberen vervolgens met de auto nog dichterbij de route te komen, maar als ook dit niet lukt en vanuit het niets de wolken ons weer bedekken in een grauwe mist, besluiten we terug te gaan.....

Onderweg schiet me te binnen dat de gletsjer die we eigenlijk op dag 1 zouden bezoeken, makkelijker te bereiken zou zijn. Is dit misschien een optie?
We denken van wel en ondanks een beetje gemopper van Finn dat hij echt niet in de regen gaat wandelen, gaan we toch op pad.
Het is al bijna rond de middag voordat we net voorbij Mestia arriveren op het startpunt.
Dit is duidelijk een toeristischer route gezien het aantal auto’s dat hier staat, maar dat mag de pret niet drukken.

De tocht begint meteen spectaculair: wandelen over de hangbrug met een grote kolkende rivier onder ons.
Finn lijkt dit wel prima te vinden en ook de regen valt gelukkig mee, een paar druppels, dat zijn we wel gewend. Bovendien is het qua temperatuur met 18 graden veel prettiger om te wandelen dan in de hitte van onze vorige bergwandelingen.
De route blijkt helemaal niet zo moeilijk en stijl (vergeleken bij wat we al hebben gehad)
Wel wordt het steeds meer je weg vinden over alle stenen die waarschijnlijk ooit al met de gletsjer hier terecht zijn gekomen. Het laatste stuk is alleen maar klimmen over de vele stenen en rotsen, maar met uitzicht op het vele ijs van de gletsjer de ijsgrotten en de rivier die hierdoor stroomt, is dit een leuke en sportieve onderneming om te doen.

Eenmaal boven bij de ijsgrotten hebben we geluk, iedereen is net weg en achter ons volgt nog niemand.... ongestoord genieten dus van dit bijzondere natuurfenomeen.
Wat een prachtige kleuren! De bruin en roodtinten van de vele keien steken fel af bij het wit, blauw en grijs van het ijs. Het is hier niet zo koud als we hadden verwacht, we schatten dat het ongeveer 13 graden is en door de vele inspanning voelen we eerder warm aan dan koud. Jeroen loopt nog steeds vrolijk in zijn korte broek en t-shirt, terwijl de jongens en ik onze shoftshell toch maar aan hebben gedaan en een lange broek dragen.

Heel dichtbij komen is gevaarlijk, want van boven, kletteren er steeds meer stenen vanaf het ijs het water in.
Finn geniet nu volop en loopt voorop. Koen heeft het moeilijker, behalve pijnlijke knieën, vinden zijn enkels het balanceren op deze stenen ook niet erg fijn. Toch horen we hem weinig en is hij aan het bedenken dat het best stoer is om in je klas te kunnen vertellen wat je allemaal hebt gedaan deze vakantie.

Na een tijdje hebben we genoeg gezien en gaan we terug. Juist op dat moment, komt er een volgende groep aan, wat een timing!

De weg terug gaat nog makkelijker dan de heen weg en aan het eind van de middag zijn we terug bij het hotel.
Vanavond gaan we maar eens op tijd eten. Deze vakantie hebben we steeds een tijd van ongeveer 19.30 aangehouden, maar na deze intensieve wandeling hebben we best trek en bovendien zal je makkelijker plek vinden als je rond 18.00 gaat eten, wat hier als erg vroeg wordt gezien.

We beginnen bij Meat and beer, maar hier is, anders dan de naam doet vermoeden, het vlees erg karig, waardoor we om 19.30 toch opnieuw aanschuiven bij Sunseti. Hier hebben we al eerder gezeten. Het is er kwalitatief goed, voldoende keuze en we zitten er lekker warm binnen (veel terrassen zijn hier buiten)
We bestellen nog 4 gerechten die we volgens goed Georgisch gebruik delen en zo hebben we uiteindelijk meer dan voldoende gehad.

Morgen weer een lange reis voor de boeg naar Okatse canyon waar we onze hoogtevrees gaan testen....