Tegenstellingen

Op ons schema staat dat we vanmorgen afreizen naar Matsumoto. Daar kunnen we de "zwarte kraai" gaan bekijken; het grootste en belangrijkste samoerai kasteel van Japan.
Maar omdat het juist nu zulk prachtig weer is, blijven we nog wat langer in Kamikochi om nu wel op zoek te gaan naar de ""snowmonkeys". Eerst checken we uit en na een cadeautje op de kamer en een cadeautje bij het eten, krijgen de jongens nu nog een cadeautje mee: Kappa, de mascotte van kamikochi en in het bijzondere van Kappa bridge. Wij krijgen van het personeel nog complimenten, omdat we bij het restaurant altijd zo vriendelijk zijn. Ze hadden speciaal gevraagd om deze waardering nog naar ons over te brengen. Wat ontzettend leuk om te horen, dat je als enige buitenlander in dit hotel toch zo gewaardeerd bent. Met een beetje pijn nemen we afscheid van hier, het was onvergetelijk op een magische plek!

Kamikochi kent 2, van oorsprong natuurlijke, warmwaterbronnen en 1 van die bronnen is bij ons hotel. Dat betekent dat de onsen bij dit hotel dus alleen natuurlijk water bevat dat doorlopend wordt ververst door de stroom vanaf de berg.
En hier in Kamikochi claimen ze dat de echte snowmonkeys van hier komen en niet uit Jigokudani monkey park zoals tegenwoordig wordt beweerd.
Als je graag de Japanse makaken wilt zien, dan heb je de meeste kans bij Taisho meer of bij het Tashiro meer. Dit is ongeveer 2,5 kilometer vanaf het hotel.
Gisteren waren we hier ook wel even, maar in de stromende regen hebben we ze uiteraard niet kunnen ontdekken. We kwamen tot de conclusie dat ze groot gelijk hadden om zich schuil te houden met dit vreselijke weer.

We brengen onze koffers naar de opslag bij het busstation en hebben dan de handen vrij om nog even heerlijk door dit mooie natuurgebied te wandelen. Vanaf de busterminal is het naar deze meen echter nog weer 4km wandelen, maar in dit fijne weer met de zon die volop schijnt is deze wandeling geen straf. Al is het maar 9 graden, de jassen blijven ook bij de tassen en de zon brandt gewoon op onze gezichten. Prima wandelweer!
Onderweg schieten we vele plaatjes en op de wandelpaden ligt, sinds de regen van gisteren, al veel minder sneeuw en ijs, al blijft het uitkijken, omdat het spekglad is daar waar wel wat ijs nog ligt. Finn is in ieder geval niet de enige die ten val komt in de natte drab van sneeuw en ijs...

Vlak voor het meer heeft Jeroen ze ineens gespot; 3 makaken, lopen het pad over richting het meer. Met de telefoon legt hij dit meteen vast. Met de camera is het wat leider, want ze blijven helaas niet even staan om zich te laten fotograferen. Dus over een langere afstand proberen we ze toch nog redelijk in beeld te krijgen. Toch weer gelukt om te zien waar we voor waren gekomen. We blijven even op een bankje zitten kijken, maar er komen geen nieuwe apen meer bij helaas. Aan de andere kant, wat dus een geluk dat we precies op tijd bij het meer kwamen!

Op de paden is het vandaag druk. Veel toeristen zijn met dit mooie weer naar deze prachtige natuur gekomen. Veelal zijn het Japanners, maar af en toe komen we groepjes Chinezen tegen. Daar waar we qua uiterlijk moeite hebben om ze te herkennen is dit qua gedrag zo zichtbaar.
Japanners zijn terughoudend, vriendelijk en beleefd, zullen aan de kant gaan wanneer ze kunnen en raken je absoluut niet aan, hoe druk het ook is. Chinezen, blijven op de paden staan, gaan niet aan de kant en zijn luidruchtiger. Eigenlijk veel meer als de egocentrische westerling die ook altijd eerst aan zichzelf denkt.
De bescheiden Japanner is wat dat betreft een voorbeeld voor velen...

We lunchen nog wat bij Azusa rivier en gaan daarna naar de bus. Een prachtige rit brengt ons naar Shinshimashima. Op sommige plekken, met name in de tunnels is het passen en meten met deze grote bussen; wanneer er een andere bus of vrachtauto passeert, rijdt de chauffeur praktisch tegen de muur (dit houdt geen 10cm over). Om elkaar te kunnen passeren.
Aangezien we weer dalen, zien we geweldige stuwdammen en de grote turqoise meren van Azusarivier. Daar waar de rivier in de bergen bij kamikochi nog smal is, omdat hij hier in de bergen ontspringt, is hij onderweg imposant en breed. De kleur is schitterend en steekt fel af bij de rotsen en het groen van de natuur.
In de bus word je voor de rit al gewaarschuwd, dat "sudden stops" mogelijk zijn. Dit heeft te maken met het andere verkeer wat elkaar soms lastig kan kruisen, maar blijkbaar ook door overstekende makaken ;-)
De apen maken ook vooral geen haast om over te steken. Mooi dat we ze nog nog een keer kunnen bewonderen voordat we de stad in gaan.

Van Shinshimashima gaan we nog een halfuur met de trin naar Matsumoto. Ons hotel ligt praktisch tegenover het station. Dus we hoeven niet ver met de koffers te slepen. Het hotel is eenvoudig en de kamers klein, maar voor een nachtje zullen we hier prima kunnen zijn!
We kijken of we nog wat gaan ondernemen, maar het is inmiddels 16.00 uur en het kasteel en de musea sluiten al om 17.00 uur. Dan maar even omkleden en de stad in om te eten.

Na twee dagen Japans eten, zijn de jongens toe aan wat extra vlees; we kiezen voor HuLaLa wat erg goed staat aangeschreven op lonelyplanet en tripadvisor. Hier kunnen de beste burgers van de stad krijgen!
De burgers zijn inderdaad geweldig en de toetjes ook, het personeel laat echter te wensen over. Iets wat we in Japan nog niet gewend zijn. Het meisje is bijzonder vreidenlijk maar drinken komt niet en op het toetje moeten we ruim 45 minuten wachten.

Deze stad voelt ook anders, minder prettig, minder veilig en de verkeerslichten maken hier niet allemaal het ons in,inmiddels bekende, " koekoek" geluid, maar sommige hebben een irritante buzztoon.
Al met al maakt Matsumoto nog niet een geweldige indruk op ons, maar hopelijk verandert dat morgen als we het kasteel bezoeken....